“Het is een hele ingewikkelde tijd geweest,” vertelt de burgemeester als hem gevraagd wordt hoe hij terugblik op de afgelopen twee jaar. “Je bent natuurlijk geen burgemeester geworden om de hele dag tegen mensen te zeggen wat ze niet mogen doen.” 2020 had ook het jaar moeten zijn van de viering van 800 jaar stadsrechten en de herdenking van 75 jaar vrijheid. Maar door de maatregelen vielen die vieringen in het water. “Je wilt de stad natuurlijk laten leven en bloeien en groeien. En daar een bijdrage aan leveren. En dat is ontzettend ingewikkeld, om dan ondanks die beperkingen om te zorgen dat je toch nog dingen voor elkaar kreeg,” licht Kolff toe.
“Het 800-jarig bestaan heeft niet kunnen doorgaan zoals we dat voor ogen hadden. Wel is het, in beperkte mate, het jaar daarna voor een deel door kunnen gaan.” Er kwam veel improvisatie bij kijken, vertelt de burgemeester. Vaak moest ver van te voren al een inschatting gemaakt worden of grote evenementen wel of niet doorgang konden vinden. “Heel vaak hebben we gekeken naar wat er wel kon. Juist met alle wisselende maatregelen en vrijheden was het erg complex. En tegelijkertijd realiseer ik me dan ook: dan heb je het alleen over de evenementen en herdenkingen. En die zijn natuurlijk belangrijk voor zo’n stad. Maar het is eigenlijk veel belangrijk hoe het met de volksgezondheid staat en met het welzijn van mensen. En of een winklier zijn rekening nog kan betalen en een horeca-ondernemer zijn personeel nog in dienst kan houden. Dat zijn vragen die misschien nog wel pergnanter op de agenda hebben gestaan.”
Van saamhorigheid naar korte lontjes
Kolff merkt op dat er aan het begin van de coronacrisis nog veel saamhorigheid was in de stad. “Maar de afdronk van de coronacrisis is wel zuur. Het is een hele zure tijd geweest. Er zijn mensen overleden, er zijn mensen heel erg eenzaam geweest. Er zijn mensen die niet bij het overlijden van hun geliefde aanwezig konden zijn of bij de uitvaart. Dat zijn natuurlijk de meest schrijnende situaties. Voor ondernmeers is het ook heel schrijnend geweest. Tegelijkertijd zag je hier en daar ook lichtpuntjes ontstaan, dat mensen elkaar enorm hebben geholpen.” Het tweede jaar kwam daar verandering in, merkte ook de burgemeester op. “De lontjes werden korter. Mensen vonden het lastig om elkaar nog wat te gunnen en er was ook meer sprake van polarisatie. Het is al bestuurder natuurlijk best intersssant om in zo’n periode actief te zijn. Maar ik moet zeggen, ik heb een flink aantal momenten, in de afgelopen twee jaar, het idee gehad: als ik nu een rode knop had, die ik in kan drukken waarmee het in één keer stopt, dan doe ik het meteen.Ondanks dat het ook boeiend en interessant was, was het ook buitengewoon vermoeiend.”
Positieve kanten
Hoewel hij de periode als erg intensief heeft ervaren, waren er ook mooie momenten, vertelt Kolff. Waaronder die met zijn gezin, waar hij door het thuiswerken meer tijd voor had. En de video-gesprekken die hij had met Dordtenaren. “Die waren Leuk. Ik ben altijd graag onder de mensen, ga graag bij instellingen en mensen langs. Ik heb dit soort gesprekken ook gevoerd,” zegt hij aan het begin van het gesprek. Op de YouTube-pagina van de Vereniging Oud-Dordrecht is het hele gesprek met burgemeester Kolff te zien. Daarin is ook ruimte voor luchtigere onderwerpen, waaronder zijn jeugd in Mijnsherenland en zijn voorzitterschap van de Koninklijke Nederlandse Automobiel Club.