De rechtbank in Rotterdam veroordeelde S. eerder tot 12 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging voor doodslag. Het gerechtshof in Den Haag acht moord bewezen en geeft daarom een zwaardere straf. Uit de bewijzen blijkt dat de vader Diego van plan was te wurgen, en niet in een opwelling handelde.
DNA-sporen
De vrouw van de verdachte verliet op 28 februari 2017 na een ruzie hun woning. Zoon Diego bleef thuis bij de vader. De volgende ochtend was Diego door verwurging om het leven gekomen.
Marcel S. was de bewuste avond vanaf rond middernacht alleen met Diego in de woning. In de hals van Diego zijn alleen maar DNA-sporen aangetroffen die matchen met het DNA-profiel van de vader en dat van Diego.
Slaapmiddel
Dat Marcel S. zijn zoontje niet in een opwelling heeft gedood, blijkt uit het feit dat hij Diego eerst het slaapmiddel Oxazepam heeft gegeven om hem slaperig te maken. Pas nadat dat middel begon te werken, heeft hij Diego door hem te wurgen om het leven gebracht.
Vanwege de ernst van de feiten zegt het gerechtshof niet anders dan een lange gevangenisstraf op te kunnen leggen. "De verdachte heeft tot op heden geen enkele verantwoordelijkheid voor zijn daad genomen en geen inzicht gegeven in wat zich in die nacht heeft afgespeeld", is het oordeel.
Onherstelbaar leed
Marcel S. heeft een ernstige persoonlijkheidsstoornis met antisociale en narcistische kenmerken. "Hij heeft zijn eigen zoon, een jongetje dat zijn vader voor 100 procent vertrouwde en recht had op zijn bescherming, het meest fundamentele recht - het recht om te leven - ontnomen. Door zijn handelen heeft de verdachte de familie van Diego onherstelbaar veel leed aangedaan."
Naast de gevangenisstraf, de tbs en dwangverpleging, moet Marcel S. de familie een schadevergoeding van bijna 13 duizend euro voor de kosten van de uitvaart betalen. Marcel S. ontkent dat hij zijn zoontje om het leven heeft gebracht.
(Foto: Rijnmond)
