Indiana Jones voor één dag: burgeropgravingen bij Dordtse wijk Wilgenwende

Het opgraven van een schedel van een holbewoner, een verroest vikingzwaard uit de modder trekken of een kist vol met middeleeuwse munten vinden. Iedereen met een beetje fascinatie voor de geschiedenis heeft er waarschijnlijk wel eens van gedroomd om archeoloog te worden.

Hoewel het echte leven van een archeoloog iets minder weg heeft van een Indiana Jones-film, blijft het vak voor velen tot de fascinatie spreken. Helaas voor hen zijn archeologische opgravingen vaak ontoegankelijk voor burgers. Daar kwam deze week in Dordrecht verandering in.

Naast de wijk Wilgenwende, ingeklemd tussen de N3 en de spoorlijn naar Breda, werd deze week een opgraving gehouden waar inwoners van de naburige wijken mee mochten helpen met het verzamelen van overblijfselen uit de zeventiende eeuw. In die tijd stond er daar een groot landhuis, met privétuinen en meerdere vogelkooien, van de Dordtse patriciër Jacob Adriaan Baets. Het geheel droeg de naam Groenhove.

Het landgoed werd in 1799 van de hand gedaan door een andere eigenaar, waarna het in verval raakte. Het herenhuis werd gesloopt en ook de eens zo mooie tuinen veranderden in de loop der jaren in akkerland. Op de locatie van het herenhuis is weinig terug te vinden, maar op de plek waar de tuinier zijn intrek had werden deze week opgravingen gedaan. Voor drie dagen lang mochten per dagdeel vijftien Dordtenaren, onder begeleiding van stadsarcheoloog Marc Dorst, de handen uit de mouwen steken.

De opgraving is specifiek bedoeld om inwoners van de stad de kans te geven aan de slag te gaan met de geschiedenis van hun eigen woonlocatie. De kans dat er op de locatie kostbare historische vondsten gedaan worden is nagenoeg nul. “In 2009 is er hier al eerder een testopgraving gedaan door professionele archeologen, daarna is besloten dat deze locatie voor wetenschappelijk onderzoek kon worden afgeschreven.”, vertelt de stadsarcheoloog.

Dat betekent niet dat er niets interessants te vinden is. Gedecoreerd servies, fluitjes en pijpen, er komt van alles uit de Dordtse klei naar boven. Kinderen, volwassenen en ouderen, het publiek dat op de opgraving af is gekomen is bijzonder gevarieerd. “Ik ben hier met mijn dochter, wij wonen hier achter en zagen de flyer. Het is leuk, je bent buiten en je leert ook nog eens iets over de geschiedenis van je buurt.” laat een deelneemster weten.

Ook een jongere graver ziet het als een mogelijkheid zijn kennis te vergroten: “Als je iets vindt kan je aan de archeoloog vragen wat het precies is. Dan leer ik ook weer wat ik in mijn handen heb. Dat is heel cool!” Als hij nog meer wil weten moet hij nog even geduld hebben. Alle gevonden voorwerpen worden na afloop door de AWN, de vereniging van vrijwilligers in de archeologie, schoongemaakt en gecategoriseerd. Die schrijven daarna een boekje waarin alle deelnemers precies kunnen vinden wat er gevonden is en waar dit voor diende.

Bekijk hieronder een reportage die wij maakten over de publieksopgravingen bij Wilgenwende.