Leren lezen met Aap, Noot, Mies? 'Ik moest vaak nablijven!'

"Ik had er een puzzel van", reageert een vrouw op straat als we haar een leesplankje voorhouden. "Maar les heb ik er niet van gehad." Een man begint met lachen als we het plankje laten zien. "Aap, Noot, Mies, dat dat nog bestaat!" Nou ja, vooral in de archieven. En sinds deze maand ook in een nieuwe tentoonstelling in het onderwijsmuseum.

De afbeeldingen van Jetses roepen veel herinneringen op aan vroeger, een tijd dat het onderwijs er heel anders uitzag dan nu. Met grote schoolplaten met historische gebeurtenissen uit de vaderlandse geschiedenis, voorleesboekjes met klederdracht uit de 19e eeuw en dus ook het leesplankje.

De afbeeldingen van Jetses, gecombineerd met de woorden eronder, zoals ook 'Lam' , 'Duif' en 'Bok', moesten het basisschoolkinderen toentertijd makkelijker maken om de taal te leren. "Wat Jetses heel goed deed, was tekenen voor kinderen", legt tentoonstellingsmaker Christiaan van Houwelingen uit. "Het zijn hele aansprekende afbeeldingen, waardoor kinderen zin kregen in school."

En dat blijkt ook wel, als we verder praten met de man die aanvankelijk vrolijk reageert op het leesplankje. "Ik moest elke dag nablijven", herinnert hij zijn schooltijd en 'Aap, Noot, Mies'. "Ik kon namelijk heel moeilijk 'Lam' zeggen. Het was met de 'L' , maar ik kon er niet opkomen" Een vervelende herinnering wellicht, toch is hij blij dat het plankje nog steeds te zien is. "Het is voor mij nostalgie. Mooi toch?"