Het voertuig hangt achter vier zwarte paarden, die worden aangestuurd door een man met een zweep, volledig in zwart gekleed. De koets rijdt van Nathalies huis, naar dat van haar schoonouders.
Troost zoeken
Het is niet alleen in het centrum van Alblasserdam waar mensen de stoet opwachten, ook daarbuiten staat een massa klaar. Heel Alblasserdam is op komen dagen. Langs de dijk staan omstanders zij aan zij. Er worden schouderklopjes gegeven, mensen zoeken troost bij elkaar. Ook vanaf de balkons langs de dijk wordt meegekeken, naar de mensenmassa die zich langs de Oost-Kinderdijk heeft verzameld.
Wanneer de koets na twintig minuten tot stilstand komt voor het huis van Nathalies schoonouders wordt pas echt duidelijk hoeveel mensen zijn komen opdagen. Het zijn er honderden, ze spreken amper een woord. "We wisten niet zo goed wat we moesten doen," vertelt een omstander. "Moet je klappen of juist stilzijn?" Ze kozen voor dat laatste.
'Het is heel verdrietig'
De kist wordt van de koest gehaald door vier mannen in pak. Nathalie wordt naar binnen gedragen, het huis van haar schoonouders in. Vanaf daar zal ze naar de locatie van de uitvaart worden gebracht.
"Het is heel verdrietig", vertelt een andere omstander. De wind waait zichtbaar door haar haar. "Iedereen leeft mee. Die zwarte koets en zwarte paarden vond ik heel indrukwekkend." Ze is best rustig, beaamt ze ook. "Wat moet je anders? Stilte past het beste, denk ik."