Vier keer opgepakt om zijn wietkwekerij, Dragan vindt het mooi geweest en gaat terug naar Bosnië

Als een politievliegtuigje in februari 2022 over de Dordtse wijk Krispijn vliegt, weten de agenten aan boord al snel genoeg. Op de monitor van hun warmtecamera slaat de punt van het dak van het huis van Dragan* flink uit. De zolder moet tropisch zijn. Terug aan de grond blijkt de woning een flink verleden te hebben. Op een zondagmiddag wordt Dragan gearresteerd.

Met een diepdonkere stem en korte zinnen zit Dragan (66) op maandagmiddag voor de Dordtse rechter. Het is inmiddels zijn vierde keer. In 2009 en 2016 werd de in toenmalig Joegoslavië geboren Dragan veroordeeld voor het illegaal kweken van wietplanten. In 2018 werd hij vrijgesproken. Twee keer werd zijn koopwoning door de burgemeester gesloten. De laatste keer zelfs voor een half jaar.

"Klopt. Ik heb het gedaan", zegt Dragan rustig. "Ja, ook de elektriciteit." De rechter beschrijft wat de politie aantrof op die winterse zondag. "In de meterkast had u een installatie gebouwd. De kabel liep helemaal naar boven. Het was best een ingewikkeld systeem, zelfs met een tijdschakelaar. Dat had u professioneel gedaan. Dat zie ik niet vaak." De aftakking was nog vóór de meter. Dragan betaalde dus niet voor die stroom. Op twee etages stond het vol mt groene, geurige planten.

"Financieel ging het niet goed", antwoordt Dragan als de rechter vraagt waarom hij wéér ging kweken. "Tijdens corona verdiende ik bijna niks meer. Ik moet zorgen voor mijn twee kinderen, één heeft autisme. We krijgen niet veel voor zijn zorg van de overheid, we moeten dat zelf betalen." Het gezin van Dragan woont in Bosnië, elke maand stuurt hij geld op. Zelf verdient hij duizend euro per maand in Nederland. Hij spreidt zijn handen voor zich. "Het is fout geweest. Wat moet ik zeggen?"

Voor drie maanden illegaal stroomgebruik eiste energiemaatschappij Stedin een kleine 3000 euro. Dat bedrag heeft Dragan al betaald. "Ik vraag me af, wanneer gaat meneer het leren? Ook al is dit voor zijn kinderen, dit mag niet", zegt de officier van justitie. Ze wijst op het gevaar voor de volksgezondheid en op het risico van brand in huis door alle snoeren en de hitte. De officier eist een boete van duizend euro, een voorwaardelijke gevangenisstraf en 100 uur taakstraf.

De vraag is: hoe nu verder? Dragan zit er realistisch in, zo blijkt. "Ik wilde mijn gezin naar Nederland halen, maar nu niet meer. Het is te laat. Ik mag volgend jaar met pensioen. Dan ga ik Nederland verlaten. Ik ga terug." Zijn advocaat voegt daaraan toen: "Hij heeft geleerd. Dit was echt de laatste keer. Hij heeft Stedin netjes betaald en de woning keurig verlaten toen die afgesloten werd."

"Ik schaam mij er niet voor. Dit was voor mijn kinderen", zegt Dragan. "Voor hen doe ik alles, behalve mijn vrouw vermoorden." Hij weet dat hij straf krijgt en dat is goed. "Een taakstraf? Graag. Liefst wel zo snel mogelijk. Anders moet ik terug komen uit Bosnië." Zijn huis gaat hij wellicht opknappen en verhuren, zegt hij. "Dat kunt u vast, u bent handig", zegt de rechter. "Klopt. Maar ik heb weinig kracht meer", antwoordt Dragan.

"Ik neem mee dat u Nederland gaat verlaten en dat u geldzorgen had", zegt de rechter in haar vonnis. "Maar toch: het moet gewoon klaar zijn." Dragan zat al twee dagen vast en dat is voldoende celstraf. Wel moet hij tachtig uur taakstraf uitvoeren en de gevraagde boete betalen. Ook krijgt hij 28 dagen voorwaardelijke gevangenisstraf, voor als hij het tóch nog een keer doet.

Dragan kan er goed mee leven. Hij wist dat dit kon gebeuren toen hij eraan begon. De zaak begon in een prettig-zakelijke sfeer en zo eindigt hij ook. Dragan kan zich gaan opmaken om Dordrecht te verruilen voor zijn vaderland Bosnië. "Dank u wel", zegt hij vriendelijk tegen de rechter. En nog een keer: "dank u wel."