Ja, heel wat monden vielen open toen Hoornweg op 19 december de details van zijn trainingsloop in de polder tussen Papendrecht en Bleskensgraaf online deelde met de buitenwereld. Omdat er vanwege de coronapandemie geen andere wedstrijden waren, deed hij eens wat geks. Hij ramde de marathonafstand eruit in een indrukwekkende 2 uur, 18 minuten en een handvol seconden. Er zijn maar weinig marathonlopers die dat kunnen en al helemaal niet tijdens een training.
Het mooiste van de dag: hij had nog energie over. Hoornweg: "Het was voor mij meer een lange duurloop waarbij ik steeds wat harder ging. Ik dacht: 'Wanneer ga ik nu instorten?' Maar dat gebeurde niet. Mijn coach en ik hadden echt het Coolsingel-gevoel. Het was feest."
Het ging eigenlijk zo makkelijk die zaterdag in december dat er diezelfde dag nog een Olympisch vlammetje ontbrandde. Hoornweg is normaal een 'haas', eentje van wereldformaat. Als tempomaker leverde hij bijdrages aan meerdere wereldrecords. Hij loopt zelf wedstrijden tot een kilometer of 10, 15, maar niet vaak verder dan dat. "Ik dacht: 'Dat ging goed. Kan ik nog harder?' Mijn coach en ik zeiden allebei ja."
Hoornweg gooide vervolgens een balletje op bij het NN Running Team waar hij deel van uitmaakt. Daar geloofden ze in zijn droom en wisten hem op 11 april in het Duitse Hamburg aan de start te krijgen van een speciale en zeer prestigieuze kwalificatierace, zo werd woensdag duidelijk. Honderd van de beste marathonlopers ter wereld strijden om Olympische startbewijzen. Een grote eer. "Als ik er nu over praat, krijg ik kippenvel op mijn rug."
Een 'echte' marathon heeft Hoornweg dus nog niet in de benen. "Nog nooit, dit wordt echt mijn debuut. Dat is wel erg bijzonder", lacht hij. Bijkomend voordeel: de druk is minimaal, want bij een 'marathondebutant' liggen de verwachtingen traditioneel laag. Maar kansloos is hij zeker niet, verwacht hij. Hoornweg wil maar liefst acht minuten sneller lopen dan tijdens zijn vlammende polderronde in december. Hij zal die dag moeten vechten met de man met de hamer die onverbiddelijk verschijnt tegen het einde van iedere marathon.
'Heb je echt een kans, Roy?'
Zijn deelname in Hamburg roept ook vragen op. "Mensen willen weten: 'Roy, heb je echt een kans, of gaat het vooral om het meedoen?' Nou, als je denkt dat je geen kans maakt, moet je er niet aan beginnen. Ik verwacht dat ik mee kan met de vijf andere Nederlandse lopers. Ik wil echt naar de Olympische Spelen, leven in het Olympisch dorp en lopen met de allergrootsten."
Het lijkt de logische verwachting dat er voor twee van de vijf Nederlandse lopers op 11 april een startbewijs klaarligt voor de Olympische marathon. In ieder geval moet het sneller dan 2 uur, 11 minuten en 30 seconden. En liefst meer dan een minuut.
Het is meteen ook de ultieme kans om een pijnlijke plek uit het verleden weg te werken. In 2016 hoopte Hoornweg op deelname aan de Olympische 5.000-meter in het Braziliaanse Rio de Janeiro. Hij harkte geld bij elkaar via crowdfunding en bereidde zich drie maanden voor in Australië. Maar in die voorbereiding ging er veel mis en kon hij onder andere niet de wedstrijden lopen die hij wilde. Uiteindelijk mistte hij de spelen op een handvol seconden. "Daar heb ik een jaar van moeten genezen. Zeker ook mentaal. Dat was zo'n grote teleurstelling."
Dan is er nu dus, vanuit het niks eigenlijk, een tweede kans. "Dit komt zomaar op mijn pad. Het is zo verrassend. Als ik het niet haal, heb ik er nu al vrede mee. Natuurlijk is dat ongelooflijk jammer. Maar ook, ik heb al zoveel mooie dingen meegemaakt als tempomaker. Dit is echt een (Olympisch) cadeautje, een kans op het ultieme."