Analyse: FC Dordrecht vindt de weg omhoog, dit is waarom het de wind nu wél mee heeft

Ik moest even met mijn ogen knipperen toen ik het Utrechtse scorebord zag. 0-4? 0-4! Iets wat ik in mijn veertigste duel bij FC Dordrecht nog niet eerder had gezien.

En alsof dat al lang lijkt: de trouwe fans moesten nog veel, veel langer op zo’n monsterscore wachten. Op 8 april 2016 gebeurde zo’n ruime overwinning voor het laatst, toen Jong PSV in eigen huis werd verslagen. Kanttekening: na 82 minuten stond het toen nog maar 1-0.

Hoe anders was dat vrijdagavond op sportcomplex Zoudenbalch. Huurling Ersin Zehir bepaalde op overtuigende wijze de ruststand op 0-3. Een ongekende luxepositie die de Dordtenaren niet meer uit handen gaven en Christian Conteh – over huurlingen gesproken – zelfs nog voor wat extra feestvreugde zorgde met de vierde treffer van de bezoekers.

En zo was alles anders in tegenstelling tot veel wedstrijden voor de winterstop. Negentien tegentreffers in vier duels en een bekeruitschakeling waren daarin het dieptepunt. “Het wordt toch niet weer zo’n seizoen”, zal menig FC Dordrecht-supporter hebben gedacht.

Eerlijk: die gedachte speelde ook bij mij in het hoofd, met name op momenten dat wedstrijden met positieve uitschieters werden gevolgd door absolute dieptepunten. Een comeback tegen Den Bosch, vervolgens de bekeruitschakeling in Spakenburg. Winnen van NAC, een stortbui aan tegendoelpunten en nul punten in de vier daaropvolgende duels.

De laatste plek was stevig in Dordtse handen en het woord “tussenjaar” verscheen hier en daar op sociale media. Er waren twijfels, maar het vertrouwen bleef.

Amper zes weken later zijn de donkere wolken aan de Krommedijk verdrongen door zonlicht. FC Dordrecht pakte tien punten in de laatste vier duels stuurt de rode lantaarn voor minstens een week naar Almere.

Toegegeven, de laatste plek blijft dichtbij, maar de wereld ziet er een stuk rooskleuriger uit voor trainer Michele Santoni en zijn ploeg. Sterker nog: de veertiende plek, momenteel in bezit van Telstar, is slechts drie punten van Dordt vandaan.

Santoni zei vrijdagavond het “wedstrijd voor wedstrijd te bekijken” en heeft dus geen concreet doel op de ranglijst voor ogen, maar één ding is zeker: FC Dordrecht lijkt de weg omhoog te hebben gevonden.

Geslaagd is het seizoen natuurlijk nog helemaal niet, al is het wel interessant eens te kijken wat voor een omslag heeft gezorgd. Want het mag immers worden gezegd: de overwinningen zijn geen incidenten – zoals de overwinning op bijvoorbeeld NAC dat wel leek – maar het resultaat van verschillende factoren. Een opsomming:

De eerste seizoenshelft in één term uitgedrukt: onvolwassenheid. Toine van Huizen gebruikte het meermaals in interviews. Dordrecht ontspoorde wanneer het op achterstand kwam en zodoende speelde zich vaak een bekend patroon af.

Dat patroon lijkt nu in de ijskast te zitten. FC Dordrecht stapt volwassen en met vertrouwen op het veld. Waar dat tegen Helmond Sport (2-1) en Jong AZ (2-0) nog met wat geluk gepaard ging, was dat in Utrecht wel anders. Zeker van hun zaak combineerde de Dordtse aanvalsmachine erop los en verdedigend maakte de ploeg een uitstekende indruk.

In de tweede helft werd een tandje lager geschakeld, al is dat wellicht logisch (en gebeurt zoiets automatisch). “Het gaat de laatste weken een stuk beter”, zegt Van Huizen over het toegenomen vertrouwen binnen het elftal.

Het roer moest om, zag Santoni na vier zeperds op rij. En zo geschiedde: Dordt zakte terug op eigen helft en liet weinig ruimte over voor tegenstanders om er vrolijk op los te combineren.

Met onder meer Jacky Donkor en Stijn Meijer voorin liet de ploeg al zien wel degelijk doelpuntenmakers in huis te hebben. Dat duo was ook verantwoordelijk voor de treffers in de duels met FC Emmen (2-1 verlies) en Excelsior (1-1).

In die wedstrijden vormde zich de basis voor de ommekeer. In Drenthe had het namelijk niet veel gescheeld of Dordrecht was alsnog met een punt vertrokken.

Terugzakken op eigen helft, maar ook aantrekkelijk aanvalsspel in de omschakeling. Het bewijs dat het absoluut geen taboe is om te spreken over een iets meer verdedigende tactiek dan in de duels voor Emmen en Excelsior. “De kunst van het verdedigen”, verwees Santoni al eens naar wat ze in Italië tot in de details beheersen. Verdedigen kwam op één, het aanvalsspel net iets daaronder.

Echter was er in Utrecht ruim baan om dat aanvalsspel uit te voeren. Daarin viel niemand uit de toon, maar verdienen de twee nieuwste Schapekoppen absoluut een vermelding: Ersin Zehir en Christian Conteh.

Tegen Jong AZ maakte het Duitse duo – Zehir gehuurd van Antalyaspor, Conteh huurling van Feyenoord – hun basisdebuut na slechts een paar trainingen met voor hen louter onbekende spelers.

Conteh mocht al in Helmond meedoen en kwam al na 44 seconden op het scorebord toen hij de scorende opende in Brabant. Veel emoties volgden wegens zijn teleurstellende afgelopen jaar.

De aalvlugge rechtsbuiten mag een aantal trucjes nog vervangen door ‘de simpelere oplossing’, maar weet met zijn techniek en snelheid voor veel dreiging te zorgen en mag daarom terugkijken op een geslaagd begin van 2022.

Hetzelfde geldt voor Zehir, die vrijdag op overtuigende wijze voor de 0-3 tekende en daarmee een uitroepteken zette achter zijn eerste twee optredens. Rust en precisie zijn de eigenschappen waarmee de vriendelijke middenvelder zichzelf kenmerkt.

Daarmee vormt hij een belangrijke schakel tussen de verdediging en de meer aanvallende middenvelders (Pascu, Schuurman en Suray). Zehir wordt in ieder geval tot komende zomer gehuurd. Maar als hij zijn spel van de afgelopen weken weet vast te houden, zal FC Dordrecht er alles aan doen om de Duitser een jaar langer aan de Krommedijk te houden. Er staat immers een optie tot een extra seizoen in het huurcontract.

In Utrecht werd er wat over gegrapt toen Santoni met onder meer assistent Ben Kinds en keeperstrainer Rody Hoegee zochten naar wie of wat voor de positieve start van 2022 heeft gezorgd.

Was het Hoegee zelf, die sinds zijn aanstelling nog geen punt verloren zag gaan? Of, pas sinds december in die functie bij FC Dordrecht, teammanager Remco Schol? Misschien de nieuwe tenues? Voornamelijk bedoeld als geintje natuurlijk, maar de sfeer bij de club is hoe dan ook goed.

“We beginnen steeds volwassener te worden en geven bijna niks weg”, concludeert Santoni. “Aan de bal hebben we meer te vertellen. Jammer dat we te lang laatste stonden en nu is natuurlijk niet ineens alles voorbij”, verwijst hij naar de ranglijst waarop Dordt nog altijd een na laatste staat, “maar we trekken de lijn door van de afgelopen weken en dat is mooi om te zien.”

Toine van Huizen verscheen voor de winterstop regelmatig voor de camera om uit te leggen waar het misging in de duels. Hoe anders was dat vrijdagavond. “Ook leuk om hierover te praten, toch?”, verwijs ik met een knipoog naar de vele interviews met Van Huizen over ‘het onvolwassene Dordrecht’ van 2021. Van Huizen lacht. “Dat woord heb ik veel gebruikt, gelukkig gaat het de laatste weken een stuk beter. Al met al mogen we tevreden zijn”, besluit hij.

FC Dordrecht trapt op 30 januari om 12:15 uur af in Venlo voor het vierde duel van 2022.