Samen met zijn collega Deborah heeft Nico het waterhoentje gered. "Het dier heeft denk ik zo'n anderhalf uur op z'n kop gehangen. Hij was al helemaal onderkoeld", vertelt hij. Hoe het kan dat hij in een boom hing? "Hij is er waarschijnlijk uit paniek in gevlogen en vast komen te zitten."
"We zijn de brandweer heel dankbaar voor het bevrijden van het dier", begint Nico. Lang niet altijd moet de brandweer in actie komen, maar in dit geval konden de ambulancemedewerkers niet zelf bij het dier komen. "Daarna hebben wij hem van het visdraad bevrijd." Inmiddels is het diertje opgevangen bij Vogelklas Karel Schot in Rotterdam.
Afgeknelde poten
Hoe vaak een soortgelijke situatie voorkomt? "Echt wel met regelmaat", verzucht Nico. "Gelukkig niet elke dag, maar wel vaak. In het ergste geval zit het vistuig zó strak om de poten, dat het dier verlamd raakt of een pootje afbreekt."
Bij meerdere dieren is het al raak geweest. "Vaak gebeurt het bij ganzen, maar ook zwanen, eenden, meerkoeten en noem het maar op", zegt de dierenhulpverlener. "We hebben weleens meegemaakt dat er een gans aan de kant zat in een tijd waarin de vogelgriep heerste. Meestal herken je dat dan aan uiterlijke kenmerken. Maar dat beest bleek visdraad om beide poten te hebben, helemaal afgekneld. Het beest was op sterven na dood."
Vislijnen en -haken
Op alle plekken waar wordt gevist, kan het misgaan volgens Nico. "Mensen laten hun vislijnen slingeren en dobberen. Ik zeg dan: het kan anders. Als mensen anders met hun vismateriaal omgaan, voorkomt dat een hoop ellende." Alleen al dit jaar moest Nico meerdere keren een dier helpen dat in de problemen kwam door vistuig. "En dan heb ik het nog niet eens over andere ambulancerijders."
De foto's van het waterhoentje zijn naar, maar bewust gedeeld, vertelt Nico. "Soms moet het maar op de harde manier. Mensen moeten zich er beter van bewust worden wat vistuig met dieren kan doen."
Nico is blij dat het waterhoentje kon worden gered. Wanneer de vogel weer de vrije natuur in kan? "Dat ligt eraan. In de eerste plaats heeft het beestje natuurlijk veel stress door zo'n gebeurtenis. Meestal duurt het dan een dag of twee om daarvan op te knappen." Zodra de doorbloeding weer gewoon functioneert, kan het snel gaan. "Als alles dan weer goed gaat, kan-ie gewoon weer naar buiten."
Het dier had in ieder geval niet veel later ontdekt moeten zijn, dan had het heel anders kunnen aflopen. "Het is mijn werk en het is dankbaar werk. Op zo'n moment weet je waar je het voor doet."
Dit artikel verscheen ook op de website van mediapartner Rijnmond
