Eigenlijk is het Griendmuseumpad een soort 'natuurlijk openluchtmuseum', de Biesbosch in het klein. Langs het 6 km lange pad ervaart de wandelaar een afwisseling van natuur en cultuurhistorie. Het wandelpad loopt grotendeels door de voormalige hakgrienden en natuurlijke wilgenbossen. Het gebied staat onder directe invloed van de rivieren en kent nog volop getijden. Bij hoog water lopen de lagergelegen grienden vol water wat er bij laag water weer uitstroomt.
De drie keten, die in het gebied staan, de stenen keet, de houten keet en de schrankkeet geven de wandelaar inzicht in de historische relevantie van dit gebied. Mede dankzij de inzet van vrijwilligers van de 'keetploeg' stonden deze keten er zeer goed bij. Door brandstichting van de houten keet is een uniek onderdeel van het pad verloren gegaan.
Op de plek waar de houten keet stond ligt nog altijd een grote hoop as. Een nabij staand bankje is door de hitte deels gesmolten en ook de begroeiing om de open plaats heen is zwart uitgeslagen. Volgens boswachter Harm Blom is het maar goed dat er in de nacht van 13 op 14 augustus geen wind stond: “Je ziet dat de keet waarschijnlijk als een fakkel heeft gebrand, met het vuur recht omhoog. Als het vuur door de wind om zich heen had gegrepen hadden we misschien een veel groter probleem gehad.”
Volgens Blom kan het niet anders dan een aangestoken vuur zijn geweest. Het onweerde die avond niet en vuur ontstaat in een nat gebied als de Biesbosch niet zomaar. Staatsbosbeheer heeft dan ook aangifte gedaan van brandstichting. Één probleem: de locatie van de griendkeet is zo afgelegen dat het onmogelijk is om uit te vinden wie er die nacht in de buurt van de keet zijn geweest. Het pad is alleen te bereiken via een pont over het Moldiep bij het bezoekerscentrum van de Hollandse Biesbosch.