Ze ging op de tractor naar school. “Ze keken er gek van op. Ik paste er niet tussen. Op mijn zestiende ging ik van school af en de zaak in. Op papier deed ik een avondopleiding, maar die zit nog in het plastic.” Ze sleutelt al sinds ze jong is aan auto’s en noemde haar dalmatiër Roderick. “Het is ook een beetje een kakker.” En ze is net zo gek op oude auto’s als haar vader. “Ik heb er inmiddels zeven. Misschien wordt het tijd er eentje te verkopen.” Ze lacht, ontwapenend. “Maar rustig aan daarmee, hè.”
De vorige eigenaar van de auto met vleugeldeuren was de inmiddels gepensioneerde Jan van Deelen, een goede kennis van Emile en Roos. Ad kwam volgens Jan vaak op de sloop om 'modellen te kopen die er nog goed uitzien’. “Nou ja,” zegt Emile, “ van een afstandje dan. Repareren kost bijna altijd meer dan ze opleveren. Daarom liggen ze op de sloop.”
Een lak vol plamuur“Maar ook door er niet al te veel aan uit te geven,” vult Emile aan. “Zo belde Ad Palmen mij in 2011 op. Hij wilde een Sunbeam Talbot uit 1949 van mij kopen, door de telefoon. Hij kwam niet langs. Ik heb hem de auto zo eerlijk mogelijk omschreven. Ik vertelde hem dat de motor het niet deed en het nooit meer ging doen, er heel veel werk zou gaan zitten in de carrosserie en de lak vol plamuur zat.”
Het was voor Ad een ritje van een half uurtje, en toch kwam hij niet langs. Emile: “Dat is inderdaad vreemd. Maar hij kocht de auto niet om mee te rijden. Hij zei tegen mij: 'Ik heb nog één plaatsje over in de loods, bovenop mijn galerij. Daar wil ik jouw auto plaatsen'.”
Roos: “Ik was toen elf. De Sunbeam was één van de weinige auto’s waarin ik mocht spelen, met mijn vriendjes.” Emile: “Ik was blij dat ik ervan af was, want ik wist niet zo goed wat ik ermee moest. Toen ik hem kocht, hoopte ik nog dat de motor los zou komen. Dat gebeurde niet, helaas. Dan wordt restaureren veel kostbaarder dan wat hij ooit zou kunnen opleveren."
Dubbeltje op de eerste rijJan, die van de futuristische jaren 80-auto, werkte vroeger in een schadebedrijf. Daar kwam Ad Palmen vaker langs en vroeg hem om zijn mening. “Hij kocht altijd de auto’s die nooit wat mochten kosten. Dubbeltje op de eerste rij.” Jan zei meerdere keren tegen Ad: 'Geef 10.000 of 20.000 meer uit, dan heb je een auto die later veel meer waard is.’ Maar dat deed Ad nooit.
