Op 6 maart 1966, toen 'Michelle' van The Beatles op 1 stond in de hitlijsten, floot Joop in het Limburgse heuvellandschap zijn allereerste wedstrijd. "Imberse Boys tegen Struchter Boys", weet hij nog. "Lagere elftallen uiteraard, maar wel leuk om te beginnen."
Tot hij 29 was, was Joop 'gewoon' voetballer. "Op een duur kreeg ik er een beetje de pest in, tot een scheidsrechter zei dat ik een spelregelboekje moest kopen. Ik ben toen op een cursus geweest van Theo Boosten, een betaald voetbalscheidsrechter uit Maastricht, en daarna ben ik gaan fluiten." Het bleek de aftrap van een lange scheidsrechterscarrière (of een uit de hand gelopen hobby).
Niet op zondag fluiten
Langzaam werkte de Dordtenaar zich naar de top van het amateurvoetbal. Clubs als Quick Boys, DOVO en Spakenburg, nog altijd toppers in de hoogste amateurcompetitie, kregen Joop regelmatig op bezoek als arbiter. Scheidsrechter in het profvoetbal werd hij alleen nooit: voetbalbond KNVB eiste dat hij ook op zondag moest fluiten en dat ging in tegen zijn principes. "Een groep ouders van de basisschool stelde het niet op prijs als ik op zondag zou fluiten. Toen ben ik teruggegaan naar het amateurvoetbal en dat ben ik blijven doen. Ik heb er nooit spijt van gehad."
Inmiddels leidt hij vooral jeugdwedstrijden in goede banen. Het duel tussen de jongens van RCD en VV Drechtstreek betekende wedstrijd nummer 3195 voor Joop, die het scoreverloop van iedere wedstrijd uiterst nauwkeurig in boekjes heeft genoteerd.