Stichting Stolpersteine verkeert in financieel zwaar weer: ‘Dringend geld nodig om voort te blijven bestaan’

“We hebben nog een hoop verhalen over mensen (en hun familieleden) voor wie we steentjes hebben neergelegd”, vertelt Cees Weltrevrede, voorzitter van Stichting Stolpersteine. “Er staan er nu zo’n 300 op de site, maar we kunnen nog tot bijna 400 gaan. Daarom willen we nog twee jaar doorgaan.” Maar daar is geld voor nodig: 10.000 euro om precies te zijn. “We hebben een vormgeefster voor de website in de hand genomen, maar die moet wel betaald worden. We kunnen zelf niet zo’n website voorgeven”, legt hij uit.

Stolpersteine, in het Nederlands struikelstenen, zijn kleine, vierkante keitjes van 10x10x10 centimeter, bedekt met een bronskleurig metalen plaatje. In het plaatje zijn met de hand de naam van het slachtoffer, de geboortedatum, de plaats en datum van deportatie en overlijden gezet. De steentjes worden neergelegd voor de huizen waar de Joodse slachtoffers woonden. Er zijn inmiddels meer dan 70.000 stenen geplaatst in Europa. In Nederland werd de eerste struikelsteen gelegd op 29 november 2007 in de plaats Borne.

Tot voor kort kwam er geld bij de Dordtse stichting binnen van familieleden of bekenden, die de aanschaf van de steentjes mede financierden. “Maar we hebben onze steentjes gelegd, en daarmee is de media-aandacht die dat genereerde, geweest.” Weltrevrede hoopt op giften van particulieren of bedrijven. “Het mag allemaal, als er maar geld komt, dan kunnen we verder.”

En dat de ze verder kunnen, is belangrijk. “Een struikelsteen is eigenlijk een soort graf. Het is de enige plek waar deze mensen worden herdacht”, legt Weltrevrede uit. “De Duitsers waren zo gemeen, die zorgden dat je naam niet meer bestond, dat je een nummer kreeg, dat je lijk niet meer bestond, je lichaam werd verbrand en je as werd uitgestrooid. Kortom: je bestaat niet meer. Dat is heel wat mensen overkomen. Wij zijn in Dordrecht de enige die die mensen eigenlijk hun identiteit teruggeven. En daarmee hun bestaan onderschrijven. En dat doen we met hun verhalen op de website.”

De verhalen vormen een bron van informatie voor historici, maar ook voor familieleden. “We hebben berichten gekregen van nabestaanden die nu in Amerika wonen en die op de website voor het eerst een foto van hun familie hebben gezien en er zo achter zijn gekomen wat er met hen is gebeurd. We hebben 50.000 hits per jaar op de site.”

De laatste jaren wordt door de digitalisering van historische bronnen steeds meer informatie bekend over de omgekomen Joden, De stichting hoopt binnen twee jaar alle verhalen te kunnen plaatsen. Daarna wordt de site overgedragen aan het Regionaal Archief Dordrecht. “Ze hebben al gezegd dat ze de site graag willen hebben, als waardevolle aanvulling op hun collectie. Maar voor het zover is willen we het eigenlijk compleet hebben”, zegt Weltrevrede.

Meer informatie over Stichting is te vinden op de website. Kijk donderdag naar het TV Dordrecht Nieuws voor een interview met Cees Weltrevrede. Daarin geeft de voorzitter een uitgebreide toelichting op het voortbestaan van de stichting.