Wie wint De Scheffer 2024? Dit zijn de genomineerden

Volgens de jury hebben de drie genomineerden één ding gemeen: ze geven de schilderkunst een magische uitstraling. “Hun werk is rijk aan symbolen en verhalen die kunnen opvlammen als visioenen. Maar het mag ook klein zijn, verfijnd en geconcentreerd”, laten de leden weten. “De genomineerde kunstenaars maken beelden vol betekenis. Ze weten hun materiaal – van intens poederpigment tot en met waterige kleurensluiers– te betoveren met poëzie, een vleugje humor en diep menselijke verlangens en herinneringen.”

De jury heeft van de drie kanshebbers profielschetsen gemaakt.

Abul Hisham (Thrissur,India, 1987) maakt kleine, fijne schilderijen, in combinatie met wat grotere. “Hij presenteert ze kris kras boven en onder elkaar op de muur, die daardoor een wereld wordt vol doorkijkjes en ontmoetingen. Met de nietige figuren in zijn schilderijen dwaal je over de continenten, naast een olifant, voorbij een zwarte kat. Vaak stuit je op muren. Dit is een wereld vol grenzen en afbakeningen, waarin ook schaduwen en schimmen de eindigheid oproepen. Hisham gebruikt pastel en ruwe pigmenten, herinnerend aan het Christelijke en Islamitische geloof dat wij uit stof ontstaan en tot stof vergaan. Die levensreis verbeeldt hij poëtisch, bij het licht van de maan. Hij is een dromenvanger, maar ook een avonturier. In installaties met schilderijen en sculpturen omringt hij het publiek ook ruimtelijk meteen rijke binnenwereld.”

Met schilderingen die uitwaaieren van het doek tot weids over de muur vertelt Fiona Lutjenhuis (Zevenaar, Nederland, 1991) een verhaal in beelden, volgens de jury. “Haar verhaal is een vloed van religieuze symbolen en fantastische voorstellingen uit sciencefiction. Lutjenhuis sluit wonderwel aan bij de hedendaagse tendens in de beeldende kunst die het mystieke omarmt, maar is toch uiterst persoonlijk: ze verkent de waarden én de gevaren van de geloofscultuur die ze heeft ervaren in haar eigen jeugd. Haar kleurensluiers nemen je mee in een rituele dans op de grens van waan en werkelijkheid, waarin het natuurlijke en bovennatuurlijke afwisselend hel en schel, zoet en zacht door elkaar heen schemeren.”

Peng Zhang (Shijian Cun,China, 1990) noemt zichzelf een landelijke kunstenaar. “Hij memoreert het boerenleven op het platteland in Zuid-China, waar hij opgroeide. In zijn schilderijen gebruikt hij waterverf en houtskool:materialen die natuurlijke elementen ademen. Hiermee schildert hij het buitenleven, de verloren eenheid met de aarde en speciaal die met het erf, waar een varken vredig rond wroet en zelfs een vrijheidssprong maakt boven de modderpoel. Humor en melancholie krullen zich in het werk van Zhang om elkaar heen. Hij schildert sierlijke, dromerige taferelen, van een laag of juist opvallend hoogstandpunt gezien: nabijheid versus onbereikbaarheid. Hij brengt een troostrijke ode aan de verbeelding, waarin de afstand tussen grond en geest verdwijnt: hoofd in de wolken, beide benen op de grond.”

De prijs De Scheffer is niet voor niets vernoemd naar de Dordtse kunstenaar Ary Scheffer (1795 - 1858). Het was zijn wens om jonge kunstenaars en vernieuwing in de schilderkunst te stimuleren.

De uitreiking vindt plaats op 30 maart in het Dordrechts Museum.