Opnieuw goud voor Rogier Dorsman, koning geeft een bedankje

Rogier Dorsman voegt met zijn gouden medailles op verschillende afstanden en verschillende slagen opnieuw een prestatie van wereldformaat toe aan zijn prijzenkast. Na zijn successen op de Paralympische Spelen van Tokio met wedstrijdzwemmen, waar hij meerdere gouden medailles behaalde en werd geridderd, kreeg hij dit keer geen koninklijke onderscheiding, maar een ‘Chapeau beeldje’. Over dat soort momenten grapt Dorsman wel eens: "Soms zeggen we er onderling wel eens over van: als we medailles halen, mogen we op bezoek bij de koning voor bier en bitterballen."

De Paralympische Spelen in Parijs waren fysiek en mentaal zwaar voor Dorsman, met een strak schema en hoge intensiteit. Toch vond hij tussen de wedstrijden door nog ruimte om stoom af te blazen. "Wist je dat het een sport op zich is om ‘pins’ (spelden) van andere landen te verzamelen? Hier deed ik vrolijk aan mee. Ik heb zelfs de pin van Kiribati weten te bemachtigen. Ik wist eerst niet eens dat het een land was," vertelt hij lachend.

De jonge atleet heeft zijn uitzonderlijke talent getoond in Parijs door goud te winnen op de 100 meter schoolslag in de klasse voor visueel beperkten. Met een indrukwekkende tijd van 1.11,07 prolongeerde hij zijn paralympische titel en bracht daarmee zijn tweede gouden medaille van deze Spelen binnen. Eerder won hij al goud op de 200 meter wisselslag en zilver op de 400 meter vrije slag.

Dorsman lijdt aan meerdere kwalen aan zijn oog. “Bij ons in de familie komt een netvliesziekte voor: Choröideremie. Het is een genetische oogaandoening; het is een netvliesziekte waarbij er gaten ontstaan in meerdere lagen van je netvlies waardoor het niet mogelijk is om bijv. netvliestransplantatie te doen.”

Het is dus een progressieve oogziekte: je gaat dus stapje voor stapje achteruit. Geschat wordt dat er 1 op de 100.000 mannen er last van hebben, want ja, deze aandoening komt vrijwel alleen bij mannen voor.

”Er is helaas (nog) niets aan deze netvliesziekte te doen. Bij deze netvliesziekte krijgen de meeste mensen pas rond hun 40-50e jaar last van hun zicht veld. “Bij mij is het dus op mijn 13e begonnen. Na 1 jaar onderzoeken kwamen ze er ook achter dat ik een genafwijking heb van de oogzenuw, de OPA-1 genafwijking. Helaas ben ik de eerste in Nederland die deze combinatie heeft: de netvliesziekte met een oogzenuwaandoening, waardoor er geen ervaring is om te vertellen wat mijn toekomst is. Het is goed mogelijk dat ik morgen, volgende week, volgende maand, of ja, misschien dat ik nog 1 jaar mijn zicht heb. Niemand die het mij kan vertellen.”

Kijk hieronder de reportage over Rogier Dorsman: