Voor 40 euro en een onderbroek steekt Katinka bijna het huis in brand

"U had een relatie met meneer. Het ging uit en dat verliep moeizaam. Er waren veel berichtjes over en weer. Het ging ook over geld." De rechter zet de aanloop van de verdenking in een paar zinnen uiteen. In de Dordtse rechtszaal zitten verdachte Katinka* en haar advocaat, familieleden die haar steunen, maar ook haar ex en zijn moeder. De rechter: "u wilde een onderbroek en veertig euro terug."

"Ik stuurde appjes dat ik boos was. Ik stuurde bedreigingen wat ik zou doen", zegt Katinka. "Dat u wát zou doen?", vraagt de rechter. Er valt een lange stilte in de rechtszaal. Katinka tapt ritmisch met haar voet op en neer en perst haar lippen op elkaar. Je ziet de jonge verdachte worstelen, ze vindt het moeilijk om te vertellen wat er gebeurde. Daarom doet de rechter dat voor haar. "U was boos en kon niet goed nadenken. Met een mesje heeft u 'KKR' op de deur gekrast. Toen heeft u een papieren zakdoek aangestoken en door de brievenbus gedaan. U heeft dat gedaan met een aansteker. Rookt u?"

Om 20:17 uur krijgt de Dordtse brandweer op een woensdag in augustus van dit jaar een melding. Er dreigt brand in een woning in het centrum. Met loeiende sirenes raast de brandweerwagen richting de smalle straten van het middeleeuwse hart van de stad.

Achter de voordeur ruikt het naar verbrand papier. Er ligt een verbrande zakdoek. Een brief op de deurmat heeft ook even in brand gestaan. Op het moment van de bijna-brand is er niemand thuis. De commandant noteert in zijn verslag dat in het zwartste scenario niet alleen de woning, maar het complete huizenblok zou zijn afgebrand. Dat had volgens hem echt kunnen gebeuren.

"Wat was uw doel?", vraagt de rechter. "Dat hij naar me luisterde", zegt Katinka. De jonge vrouw met het halflange haar lijkt zichzelf te hervinden in de rechtszaal. Ze heeft ook de vader van haar ex berichten gestuurd, vertelt ze. "Ik was ook boos op hem. Hij was onvolwassen. Ik mocht niet in hun huis komen, anders zou hij me eruit 'tiefen'."

"U schreef: geef me geld en m'n ondergoed, anders brand ik je huis af. En: ik ben niet bang voor jullie, anders brand ik je huis", zegt de rechter. "Dat heb ik niet gezegd of geschreven", zegt Katinka rustig, maar tegelijk stellig. Dat ze de brandende zakdoek door de brievenbus heeft gegooid, bekent ze wel. "Was u van plan brand te stichten?", vraagt de rechter. "Nee." De rechter: "Volgens de brandweer had het heel anders kunnen aflopen. Er had ook brand kunnen ontstaan bij de buren."

Katinka heeft spijt, zegt ze. "Ik vind het heftig. Heftig dat ik mezelf op dat moment kwijt was. Dat ik dit heb gedaan", zegt ze. Haar ex zit achter in de zaal naast zijn moeder en krijgt het woord. Hij vertelt dat hij moeite kreeg met concentreren. "Hij is deze ochtend nog onderuit gegaan met zijn scooter", zegt zijn moeder. "Daarom loopt hij nu op krukken. Hij moest in de ambulance naar het ziekenhuis."

De ex durft sinds de brand op de deurmat niet goed meer de straat op en slaap slecht. Hij vraagt 6 duizend euro smartengeld. "Dat vind ik wel erg veel geld", zegt Katinka als de rechter vraagt wat ze daarvan vindt. "Ik begrijp niet dat het zoveel is". De vader van de ex is niet aanwezig, maar wil duizenden euro's voor nieuw laminaat, een beveiligingscamera, rookmelders en de schrik.

Katinka heeft een blanco strafblad en komt uit een 'rustig, normaal en fijn gezin', zegt de rechter. "Iedereen werkt of gaat naar school. Dat is fijn, want we zien het regelmatig heel anders. Toch vind ik het vreemd dat zo'n normale meid zoiets doet. Hoe kan het nou dat u zoiets heeft gedaan?", vraagt ze.

"Komt het door wat u eerder heeft meegemaakt met eerdere relaties die niet goed gingen en vervelend eindigden? Katinka geeft geen antwoord. Ze huilt. Haar advocaat schenkt een bekertje water in. "De binnenstad van Dordrecht staat niet bekend om z'n degelijke huizen', zegt de rechter. "Ze hadden allemaal af kunnen fikken."

De reclassering heeft tiener Katinka onderzocht. Ze heeft een angststoornis waarvoor ze therapie krijgt. "Ze hebben er vertrouwen in dat u het redt. Maar blijkbaar is uw angststoornis zo groot dat u heftige dingen kunt doen."

"Ze heeft vuur gemaakt en het naar binnen gestopt", zegt de officier van justitie als ze aan haar strafeis begint. "Het is een lange en smalle straat. Boven het huis van de ex zijn er nog drie woningen. Het is gewoon geluk dat er maar een hoekje van de envelop op de deurmat is verbrand en dat de zakdoek is uitgegaan. Maar ik ben blij dat u heeft meegewerkt aan het onderzoek. Daar komt uit dat u geen agressieprobleem heeft en zelf al aan de slag bent gegaan met uw problemen. Op poging tot brandstichting staat acht tot twaalf maanden cel, maar ik vind niet dat deze jonge vrouw de cel in moet." Ze eist 200 uur taakstraf en vindt dat Katinka wel moet betalen, maar niet zoveel als de ex en zijn vader vragen.

"Ik kan kort zijn, volgens mij kan de voordeur gerepareerd worden", zegt de advocaat van Katinka. "Maar dat is een kleinigheid. Het was niet echt een spontane, liefdevolle relatie. Het was meer een problematische knipperlichtrelatie. Ze voelde zich tekort gedaan toen het werd uitgemaakt. Ze kon niet meer helder nadenken. Er werd aan een verkeerd knopje gedraaid en ze kon haar gedrag niet meer overzien. Ik hoop dat u daar rekening mee wil houden."

De advocaat hoopt dat het kan blijven bij een voorwaardelijke taakstraf en heel veel minder smartengeld dan gevraagd. "6 duizend euro vind ik echt een extreem bedrag. Zeker voor zo'n jonge vrouw."

Dan is het laatste woord voor Katinka. Ze houdt het kort, zoals ze eigenlijk al de hele zitting doet. "Ik heb er spijt van. Dat is alles." De rechter kijkt naar Katinka: "U wilt echt geen contact meer met hem opnemen? Is het echt klaar?" Ze zegt van ja. Dan kijkt de rechter naar de ex. "En u ook niet?" Ook hij zegt dat het het contact voorgoed voorbij is.

HET VONNIS - "Wat u heeft gedaan is gevaarlijk. Het is puur geluk geweest dat het vuur niet een jas of de gordijnen heeft bereikt. Maar waarom u dat heeft gedaan blijft voor mij ongrijpbaar." Ze veroordeelt Katinka tot de gevraagde 200 uur werkstraf. Wel gaat ze een stuk lager zitten met de bedragen. 500 euro voor de ex en 1115 euro voor zijn vader vanwege emotioneel leed, verbrand laminaat en de installatie van een bewakingscamera. "Ik hoop dat u de hulp zoekt en krijgt die u nodig heeft. Dit mag nooit meer gebeuren."