Sylvia (42) leidde een dubbelleven, maar is door corona nu haarzelf

In één van de lesruimtes beneden in het Energiehuis begeleidt Sylvia momenteel 10 bands. Door de coronapandemie moest die begeleiding veel vanuit huis gegeven worden. Daardoor had ze veel meer tijd om na te denken: ‘Voel ik mij meer een vrouw?’ Een gedachte die ze al haar hele leven had, maar die de laatste jaren steeds vaker naar boven kwam: “Heel veel mensen zoeken eigenlijk allerlei excuses om er niet mee bezig te zijn en ik heb dat met heel veel succes lang kunnen volhouden.

Sylvia leidde een dubbelleven. Een dubbelleven waar op een gegeven moment alleen haar toenmalige vriendin vanaf wist. Thuis kleedde ze zich namelijk al wel hoe ze dat graag wilde en door corona kon dat dus fulltime: “Toen we weer de straat op mochten, moest ik weer die stomme mannenkleding aan. Dat wilde ik helemaal niet meer.”

Achteraf had Sylvia het wel eerder kunnen weten. "Ik heb het altijd weggezet als dat ik mezelf niet aantrekkelijk vond en er zijn wel meer mensen die niet op de foto willen." Maar er was vroeger gewoon veel minder bekend over seksualiteit: “Het woord transgender werd helemaal niet gebruikt. Er werd toen gesproken over een transseksueel. Het beeld daarvan was vaak een bebaarde man in een jurk en dat beeld is een beetje blijven hangen.”

Gelukkig is er nu meer awareness en is de berichtgeving rondom transgender ook een stuk beter. Ook haar coming-out was hartverwarmend en is ze niemand kwijtgeraakt. “Ik heb me heel lang ontzettend zorgen gemaakt, maar zelfs mijn oma van in de 90 was meteen super enthousiast.”

Graag zou Sylvia nu ook een fysieke transitie willen doormaken. Ze staat daarvoor op de wachtlijst van een Amsterdamse kliniek. Hier kan het echter nog wel drie jaar duren voor een intakegesprek. En zelfs daarna moet je nog wachten voor een eerste behandelgesprek. “Wereldwijd is er afgesproken dat je zeven maanden een gesprek moet hebben met een psycholoog of psychiater om er zeker van te zijn dat het geen opwelling is. Daarna mag je dus aan de hormonen.” Door middel van ‘informed consent’ heeft ze nu al wel een hormoonbehandeling.

Dit proces is een beetje een heikel punt volgens Sylvia: “Er is geen ‘bewijs’ dat je transgender bent. Je kan niet een test doen. Als je denkt dat je transgender bent, dan is dat zo.” De hormoonbehandeling doet haar in elk geval goed. Daarover vertelt ze ook meer in bovenstaande reportage.

De reacties op het uit de kast komen van Sylvia kan ze categoriseren per generatie. Volgens haar heeft vooral de oudste generatie de meeste ‘moeite’: “Ik kan daar niet op boos worden, want er zijn meerdere dingen die ze niet snappen. Misschien cru om te zeggen, maar op een gegeven moment zijn ze er niet meer.” De jongere generaties zijn wat dat betreft belangrijker: “Want zij zijn de toekomst.”

Hoopvol vindt ze het daarom ook dat de jongsten op een hele nonchalante manier reageerden: "Toen ik me opnieuw moest voorstellen aan iedereen hadden al mijn leerlingen zoiets van; ‘Wat goed voor je dat jezelf hebt gevonden’. Maar de allerjongsten hadden zoiets van: ‘Nou en? Ik wil gewoon gitaarles.’ Die zien daar helemaal geen issue in."

Sylvia geeft ook steeds meer trans leerlingen les: “Ik zie dat zij het ontzettend goed hebben. De leerlingen en studenten om hen heen behandelen ze ook goed. De acceptatie in de wereld gaat wat dat betreft verder vooruit."

In bovenstaande reportage laat Sylvia horen wat ze zelf allemaal met een gitaar kan. Zelf maakt ze ook muziek. Al langere tijd in de band ‘Stone Golem’ en sinds kort ook voor ‘Frank and the Club’. In laatstgenoemde band spelen ze vooral jaren 60 en ’70 rock covers.

Haar grote voorbeeld is gitarist Jimi Hendrix. “Het interesseerde hem geen fuck wat anderen vonden. Ik ben fan vanwege zijn vrijheid. Zijn muziek was ook altijd anders, want je bent niet elke dag dezelfde persoon."

Terugkijkend op haar leven is er daarom één opmerking van hem waar ze altijd aan terugdenkt: “In één van zijn liedjes beschrijft hij hoe heel zijn leven instort, maar dan zegt ie: ‘But that's okay, I still got my guitar.’ Wat er ook gebeurd; ik heb altijd mijn gitaar en die zal mij nooit in de steek laten."